Opdrachten app: ingebouwde automatisering bij Apple

Opdrachten is een Apple app op de iPhone, iPad, en Mac, die wat doet denken aan Keyboard Maestro.

Het idee van Opdrachten is dat je met een soort “bouwblokken” je eigen automatiseringen kunt maken.

In tegenstelling tot het programmeren met talen als Python en PHP, heb je hier dus de mogelijkheid om “gewoon” bij elkaar te klikken/slepen wat je nodig hebt.

We hebben bijvoorbeeld eerder gezien dat we zo een adres uit een tekst kunnen halen, dan de coördinaten van dat adres opzoeken, en er uiteindelijk Google Maps mee openen.

Elke stap is gewoon een bouwblokje, en die stapelen we op elkaar.

Voordelen van de Opdrachten app

Opdrachten heeft een aantal voordelen ten opzichte van sommige andere methoden:

  1. Het is heel visueel te volgen
  2. Je hoeft niet te leren programmeren om dit te gebruiken
  3. Je kunt er heel eenvoudig “echte” apps van maken, die bijvoorbeeld op het thuisscherm van je iPhone / iPad staan, of in het Dock van je Mac
  4. Apps van derde partijen kunnen nieuwe acties toevoegen aan Opdrachten — zo krijgen we de optie om bijvoorbeeld bewerkingen toe te passen op een afbeelding met Pixelmator Pro, of kunnen we een kaart toevoegen aan een Trello board
  5. De app is van Apple zelf (het was ooit Workflow, maar werd in 2017 gekocht door Apple), en wordt dus ook officieel ondersteund — daarmee krijgt het op de iPhone en iPad meer toegang dan het anders zou hebben In de praktijk betekent dit dat het vooral voor mensen die beginnen met automatisering een heel fijne optie is. Als je de logische stappen voor automatisering volgt, en het misschien even uit-tekent in een flowchart, kun je het bijna 1-op-1 overnemen in een app als Shortcuts.

Dat maakt het makkelijker dan te bedenken hoe je je stappen omzet in code, zoals je dat zou moeten doen met bijvoorbeeld JavaScript.

Toch, ook Opdrachten is lang niet perfect.

Nadelen van de Opdrachten app

Zelf heb ik wat een haat/liefde-verhouding met de app eigenlijk. Soms ben ik overtuigd dat iets zou moeten kunnen, maar dat er net een (onnodige) beperking in de app zit.

Of weet ik dat iets veel makkelijker zou kunnen in een programmeertaal, en ik nu eigenlijk veel meer moet doen om hetzelfde effect te bereiken.

Dit is waarschijnlijk ook het resultaat van gewend zijn aan geavanceerde methodes. Het is zoiets als met autorijden: als je gewend bent om zelf te schakelen kan een automaat heel vreemd aanvoelen; alsof je minder controle hebt.

Dat is hoe de Opdrachten app soms voor mij voelt: ik ben gewend om zelf de controle te hebben, en nu ben ik veel afhankelijker van de app.

Sommige dingen kunnen opgelost worden met extra apps, zoals Toolbox Pro en Actions, die bijvoorbeeld het concept van een else if introduceren, zodat je niet allerlei Als-blokjes hoeft te “nesten”.

Omdat je in Opdrachten niet echt aparte functies kunt maken1 kom je er soms niet onderuit om diep te nesten, wat juist met de visuele aanpak erg chaotisch kan ogen.

Ten slotte: het werkt alleen op Apple-apparaten. Dus als je Android, Windows, of Linux gebruikt kun je dit niet inzetten. De keerzijde is dat het ontzettend goed integreert op alles van Apple, dus dit is ook iets wat je kunt zien als specialisatie — het kan niet alles, maar wat het kan, kan het goed.

Conclusie

Al met al denk ik dat de Opdrachten app een enorm belangrijke tool is voor iedereen die iets met automatisering wil doen, zeker op de iPhone en iPad.

Het kan lastig zijn om te weten hoe je ze zelf moet maken, maar daar ben ik dan voor, maar als ze eenmaal draaien kun je ze gewoon gebruiken.

Je kunt ze zelfs automatisch laten uitvoeren — bijvoorbeeld op een specifieke tijdstip, of wanneer je op een bepaalde locatie (werk, thuis) aankomt.

Ondanks mijn klachten heb ik zelf honderden Opdrachten, en zou ik niet zonder willen.


  1. Je kunt ze wel splitsen in meerdere Opdrachten, en die dan aanroepen vanuit elkaar, maar dat maakt je Opdrachten-overzicht dan weer snel rommelig. ↩︎