Hoi, ik ben Martijn! En ik ben ontzettend goed in automatisering.
Dat lijkt misschien wat arrogant, om zo te openen. Maar valse bescheidenheid hebben we allebei niets aan.
En begrijp me niet verkeerd, er zijn ook heel veel dingen die ik niet goed kan. (Bijvoorbeeld dansen, ik heb echt het ritmegevoel van een stuiterbal.)
Maar automatiseren, dat kan ik wel.
Hoe is dat zo gekomen?
Al zo’n 20 jaar heb ik altijd wel een onderneming gehad. Een tijdje naast een studie, toen naast een full-time baan, en daarna gewoon 100% full-time.
Eén van de belangrijkste redenen dat ik dat zo kon doen is dat ik altijd bezig ben om te zorgen dat ik nóg weer efficiënter ga werken.
En dat doe ik voornamelijk door te automatiseren.
Eigenlijk altijd als ik ergens mee bezig ben stel ik mezelf één vraag*: kan het simpeler?
Vaak betekent dat “kan de computer dit voor me doen?”. Want waarom zou ik het zelf doen, als de computer het kan?
Het is sneller, goedkoper, levert minder fouten op, en het geeft me gewoon veel focus en rust.
Dat doe ik ook graag voor jou. Zullen we een keertje bellen?
* Dat wil zeggen: één vraag die relevant is hier. Meestal stel ik mezelf 1000 vragen.
Nog meer over mij
Oef, nog meer?
Ok, hier 10 snelle feitjes:
- Ik heb twee kinderen (allebei jongens, geboren in 2016 en 2018), en één vrouw;
- Mijn eerste computer was een (toen al) oude IBM met DOS. Omdat er geen spelletjes op zaten, maar ik wel gefascineerd was door de computer, heb ik daar ontzettend veel geleerd over het werken met DOS. En geloof het of niet, dat helpt me nog steeds in mijn huidige werk;
- Als we een kort uitstapje naar Californië (Seal Beach) vergeten, woon ik al heel mijn leven in Dordrecht. Wel heb ik in ongeveer elke uithoek van de stad gewoond;
- Ooit heb ik een heel simpel programmeer-foutje gemaakt (
<in plaats van>getypt) toen ik werkte aan een SMS-dienst. Dat zorgde er voor dat sommige mensen op een zaterdagavond duizenden SMS’jes kregen van mij. Kan ik nu om lachen, vond ik toen lastiger; - Om te ontspannen vind ik het heerlijk om even weg te gaan van de computer, en in een boom te klimmen. En dat bedoel ik niet als een metafoor, ik vind het heerlijk om gewoon even aan een tak te hangen;
- De vraag “ben jij een beetje technisch?” vind ik altijd ontzettend lastig, als ik niet alle context heb. Of het nu over computers (software) gaat, of over schroevendraaiers (hardware): ik zit aan het uiteinde van een spectrum. Welk uiteinde is alleen precies tegenovergesteld. (Mijn vrouw is gelukkiger handiger, en doet het kluswerk hier in huis.);
- Eén van mijn oudste vrienden (30+ jaar inmiddels) spreek ik dagelijks wel via WhatsApp, maar zie ik hooguit één keer per jaar in het echt;
- Bijna al mijn verhalen beginnen met “wacht, hier kom ik zo op terug”, of “dat doet me denken aan”. (Het is niet ongebruikelijk dat ik één van de kinderen half uur heb “voorgelezen”, maar eigenlijk maar één zin uit het boek gelezen heb, en daarna zo ver ben afgedwaald dat we niet meer weten waar we begonnen zijn);
- Hoewel ik weet dat het soms niet efficient is zal ik vaak liever een uur iets automatiseren, dan 15 minuten “dom” handwerk doen. Ik kan er gewoon niet tegen om bijvoorbeeld dingen over te typen;
- Een mooie manier om mij in één woord te omschrijven is waarschijnlijk als een puppy.
Genoeg over mij? Laten we het over jou hebben.